دو مشکل اساسی قابل درک است: اول توسعه در کشورهای جهان سوم یکی از مسائل و مشکلات محیطی را به وجود آورده اند دوم عملکرد محیط به صورت سیستم کامل است که هر نوع تغییر در آن حتی اگر تغییر محلی طبیعی باشد سبب تاثیرات گوناگون در مقیاس منطقه ای می شود. مثل سطوحی از تغییرات جنگل های بارانی استوایی، ساخت سدها بر روی رودخانه ها، استحصال آبهای زیر زمینی.

موارد مذکور از انواع مختلف تقلیل ارزشهای زیستی به شمار می رود که تحت تاثیر انواع مختلفی از فعالیتهای اقتصادی است. به عنوان مثال آلودگی هوا بر اثر سئخت و سوز بی رویه و فعالیتهای صنعتی اتفاق می افتد. اغلب کشورهای جهان سوم از تاثیرات استخراج یا افزایش کشاورزی در مناطق حاشیه ای رنج می برند. تنها افزایش تکنولوژی و فن آوری پیشرفته و افزایش جمعیت سبب بالا رفتن درجه آلودگی هوا و آب می شود.

مواردی از تقلیل ارزشهای محیطی است که جنبه ی عمومی دارند اما همان گونه که تغییرات اکولوژیکی فراگیر هستند قابل کنترل نیز بود و قابل پیشگیری می باشند.

یکی از اقدام های اصلی در خصوص جلوگیری از فرسایش محیطی آگاه سازی و التزام دولتهای ملی، استان و مدیریت های محلی، آکادمیکی، حقوق دانان و انبوهی از جوامع، تجار و ساکنان محلی به زندگی در مناطق با محرومیت زیست محیطی است.

توسعه و محافظت محیط زیست:

بیش از دو دهه پیش کشورهای در حال توسعه از افزایش خطرات اساسی در طرح های توسعه با مقیاس بزرگ بی وقفه آگاهی یافتند. شاید توسعه یک کشور به عنوان یک ضرورت در پاسخ یه نیازهای اقتصادی یک وضعیت پایدار نباشد و تنها از طرف طراحان آن و سیاست های قابل توجه دولتها مورد حمایت باشد.امکان محافظت از محیط زیست در کشورهای جهان سوم وجود ندارد و این کشورها هنوز هم فقیر می باشند. یکی از عبارتها نقل قول شد. از ایندیرا گاندی این بود که فقر بزرگ ترین آلودگی و توسعه به عنوان ارتباطی برای بهبود اقتصاد و شرایط محیطی است.

توسعه اقتصادی در کشورهای در حال توسعه در گرو حفظ محیط زیست و استفاده از فن آوری سالم در کشورهای در حال توسعه در گرو حفظ محیط زیست می باشد.

رشد جمعیت آلودگی و مسئله افزایش مواد سمی زباله ناشی از صنعتی شدن فشارهای افزایش یافته در محیط به علت فعالیت های از قبیل کشاورزی در زمین های حاشیه ای، جنگل زدایی و جمع آوری سوخت چوبی به وسیله فقیران و استخراج منابع طبیعی برای مصارف ملی از جمله این مسائل است. انواع دیگری از تخریب محیط زیست در کشورهای جهان سوم چالش مواد و به کارگیری آفت کش ها می باشد که برای کشورهای تولید کننده بسیار خطرناک و زیان بار است.

ساختاری برای حفاظت محیط زیست:

در کشورهای که اجرای برنامه های توسعه قابل ملاحظه است ممکن است اثرات منفی محیطی وجود داشته باشد از این رو کاهش یا جلوگیری از ایم اثرات برای جهان سوم مطلوب می باشد که می توان نیاز به فن آوری علمی و داده های طولانی مدت از شرایط محیطی اشاره نمود.

کشورهای در حال توسعه به قانون گزاریهای دقیقدر خصوص تخریب محیطی همچون آلودگی های آب و هوا را نیاز دارند.

در هر حال تلاش دولتها بایستی کمک به افزایش درآمد، تامین پوشاک، مسکن، اصلاح فن آوری و ارزیابی مرتب زیست محیطی را به نمایش بگذارند و مشارکت سازمان های غیر دولتی داوطلب در جلوگیری از تخریب اکولوژیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تاثیرات مثبت حرکت های منطقه ای و ملی در بحث جنگل زدایی، فرسایش خاک و افزایش سیل قابل توجه هستند.

نتیجه گیری:

در حال حاضر از تکنولوژی های پالایش فقط در اصلاح مقادیر کمی از خاک و به صورت بسیار موضعی استفاده می شود و بهترین شیوه درمان برای پیشگیری از آلوده شدن است. که این روش ها شامل مدیریت به جا، رقیق سازی، شیشه ای کردن، جامد سازی و.... می باشد.

فایل ورد 28 ص