سویا قرنهاست که غذای مردم آسیا مخصوصاً چین بوده است و چینی آن راه همراه با برنج بعنوان غذای اصلی خود مصرف می کنند. ایالات متحده آمریکا بزرگترین تولید کننده سویا می باشد و تقریباً دو سوم محصول کل دنیا را تولید می کند. سویا در ایران بنام (لوبیا روغنی)، (لوبیا چینی) سوژا و دانه سویا معروف است.

سویا گیاهی است یکساله دارای ساقه پرشاخه، برگهای آن بیضی، نوک تیز و سبز رنگ می باشد. میوه آن شبیه لوبیا سات که در هر غلاف آن سه تا پنچ دانه از جدا یکدیگر وجود دارد.

رنگ سویا بر حسب انواع مختلف متفاوت است و برنگهای زرد، سفد، خاکستری و خالدار دیده می شود.

دانه سویا به بزرگی یک نخود کمی مسطح و گرد است. دانه سیاه سویا بیشتر در طب گیاهی مصرف درد ولی از دانه زرد رنگ آن بیشتر برای روغن گیری استفاده می شود. سویا بعلت داشتن پروتئین و مواد مغذی در تغذیه انسان بکار می رود.

سویا از چین به نقاط دیگر دنیا راه یافته است و بطور وحش در آن کشور وجود دارد.

سویا در حدود 3500 نوع مختلف درد که هر کدام آب و هوای مخصوصی را
می خواهد.

لوبیای سویا (Soybean) در رده حبوبات قرار دارد. سویا واژه ای ژاپنی میباشد که به سس سویا اطلاق میگردد. لوبیای سویا در سایز های مختلف و رنگهای سیاه، قهوه ای، آبی، زرد و خالدار موجود میباشد. لوبیای سویا بومی جنوب شرقی آسیا می باشد. بزرگترین تولیدکنندگان لوبیای سویا به ترتیب: آمریکا، آرژانتین، چین، هند، پاراگوئه، کانادا، بولیوی و ایتالیا می باشند. در سال 2005 میلادی بالغ بر 215 میلیون تن لوبیای سیا توسط کشور های مذکور تولید گردیده است.

مواد تشکیل دهنده لوبیای سویا:

وزن خشک لوبیای سویا از 40 درصد پروتئین، 20 درصد روغن، 35 درصد کربوهیدارت و 5 درصد خاکستر تشکیل یافته است.

لوبیای سویا منبع پروتئین کامل میباشد، یعنی تامین پروتئین محسوب میگردد. ارزش پروتئین سویا برابر پروتئین تخم مرغ، شیر و گوشت میباشد. پروتئین جوی دوسر (OAT) نیز چنین ویژگی هایی دارد. پروتئین سویا برای گیاهخواران جائز اهمیت میباشد. پروتئین سویا در برابر حرارت پایدار است.

کربوهیدراتهای لوبیای سویا شامل کربوهیدراتهای محلول در آب:

سوکروز (SUCROSE)

رافینوز (RAFFINOSE)

استاکیوز(STACHYOSE)

فایل ورد 11 ص