از خانواده پروانه آساها Papolionacees و از بقولات (لگومینوز) مى‌باشد. این خانواده داراى کاسبرگ زنگ مانند با پنج دندانه کوتاه مى‌باشد. میوه خانواده ناشکوفا است. دانه‌ها در داخل نیامک پهلوى هم و نامرتب قرار دارند این گیاهان داراى ساق‌هاى منشعب خاردار مى‌باشند، برگ‌ها ساده و کامل مى‌باشند. اینگونه در تمام نقط ایران، سمنان، خراسان، آذربایجان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان و یزد و خوزستان وجود دارد و خود به‌دو زیرگونه تقسیم مى‌گردد یکى داراى برگ‌هاى درشت بوده و دیگرى داراى برگ‌هاى ریز مى‌باشد.

خار شتر گیاهى است چندین ساله که در تمام خاک‌ها مى‌روید و مخصوص خاک‌هاى فقیر مى‌باشد و حتى روى خاک‌هائى که داراى قشر سفید رنگ نمک مى‌باشد مى‌روید. ریشه این گیاه خیلى عمیق است و تا ۵-۶ متر هم مى‌رسد و از این لحاظ در مقابل کم‌آبى مقاومت زیاد دارد. خار شتر گیاهى است مقاوم به سرما و تا ارتفاع ۴۰۰ مترى مشاهده گردیده است و در برخى مناطق همچون بلوچستان بیشترین غذاى شتر به‌طور معمول از گونه خار شتر است. بهترین زمان مناسب تولید و برداشت علوفه خار شتر در زمان گل‌دهى و بذردهى مى‌باشد.

خارشتر) در ایران متعلق به تیره بزرگ Leguminosae و زیر تیره Papilionoideae می‌باشد. این جنس در ایران دارای چند گونه است که از اهمیت مرتعی و دارویی برخوردارند. به دلیل اختلاف نظر در تاکسونومی گونه‌های این جنس ، در این تحقیق با تعیین و بررسی اطلاعات مورفولوژی، کروموزومی و الکتروفورزی، تفکیک و جداسازی گونه‌ها و تعیین روابط بین گونه‌ای انجام شد. مورفولوژی: مطالعهء ریخت‌شناسی بر روی 88 نمونه هر باریومی صورت گرفت . بدین منظور 72 صفت ریخت‌شناسی در همه نمونه‌ها کدگذاری شد و به کمک روشهای آماری Ward و UPGMA فنوگرام آنها رسم گردید. این فنوگرام نشان داد که جنس Alhagi در ایران، دارای دو گونه می‌باشد که با استفاده از قوانین کد بین‌المللی گیاهشناسی (ICBN) نامهای A.graecorum Boiss. و A.pseudoalhagi (M.B.) Desv. برای این گونه‌ها انتخاب شد. در این تحقیق مشخص گردید که اختلاف نظر گیاهشناسان در رده‌بندی گونه A.pseudoalhagi ناشی از وجود تنوع بین جمعیتی و درون جمعیتی زیاد در این گونه می‌باشد. کروموزومی: بر روی 19 جمعیت از جنس Alhagi مطالعات کروموزومی انجام شد. تعداد کروموزومهای سوماتیکی شمارش شد. در تمامی نمونه‌ها 2X 2n 16 بود. همچنین تعداد کروموزومهای ماهواره‌ای، تعداد -B کروموزومها و فرمول کاریوتیپی برای همه نمونه‌ها ارائه گردید. کروموزومهای B در برخی جمعیت‌های هر دو گونه وجود داشت . بنابراین دو گونه حتی از نظر حضور -B کروموزوم‌ها نیز از یکدیگر قابل تفکیک نیستند. با مقایسه تقارن کاریوتیپ گونه‌ها و جمعیت‌های جنس Alhagi مشخص گردید که جمعیت‌های گونهء A.graecorum نامتقارن‌تر از جمعیت‌های گونهء A.pseudoalhagi می‌باشد. دسته‌بندی گونه‌ها و جمعیت‌های مختلف جنس Alhagi با استفاده از روش UPGMA و ترسیم فنوگرام براساس صفات کروموزومی نشان داد که از نظر کاریوتیپی هیچ مرز مشخصی بین دو گونهء A.pseudoalhagi و A.graecorum وجود ندارد

فایل ورد 11 ص